7 Eylül 2009

Umut - Hayat akan bir sudur

Severek okuduğum kitaplardan biri daha bitti. En çok gücüme giden ise pat diye bitmesi oldu. Ne güzel de kaptırmıştım kendimi. Yuvadan ayrılan her bir bireyin yeni hayatlarına akışlarınla beraber, Cumhuriyetin getirdiği değişimleri keyifle okuyordum.




Hem ben Sabahat ve Aram'ın hikayesini de çok merak ediyorum. Sadece onları anlatan bir kitap talep etsem ayıp olur mu acaba?





Okumayanlar varsa ilk önce Veda'yı okumalarını tavsiye ediyorum.














Eylül'ün kapıdan girmesiyle havaların serinlemesi bir oldu buralarda. Olsun, severim ben Eylül ayını. Belki de ardından Ekim geldiği içindir. Ya da son baharda doğanın nasıl sarıdan, kızıla, kızıldan, kahverengiye boyandığını seyretmek hoşuma gittiği içindir. Aynı şey ilk bahar da da geçerli, renklerin nasıl canlandığını, yeşilin her bir tonunu yeniden keşfetmeyi de severim... Yani severim ben mevsim geçişlerini.
Havalar serinleyince daha çok kitap okuma fırsatı doğacağı için mutluyum açıkçası.

5 yorum:

Adsız dedi ki...

vedada, hungur hungur agladığım yerleri bilirim.
guzeldi.

Adsız dedi ki...

vedada, hungur hungur agladığım yerleri bilirim.
guzeldi.

nazo dedi ki...

tamam o zaman, öyle yaparım bende :))

VOLKAN - KALDERA dedi ki...

Ayşe kulin'in neredeyse tüm kitaplarını okudum ama bu 2 kiat nedense çok fena sürükleniyor. ne zaman kitapcıya bu kitapları almak için gitsem elim başka bir kitaba kayıyor :( vardır bi hikmeti ama azmettim okuyacağım :))

^zeynep^ dedi ki...

@Kirazim benim de Umut'ta gözlerim doldu ara ara.

@Nazo'cum insallah begenirsin sen de;)

@Volkan-Kaldera, ben de o yolda adim adim ilerliyorum, bütün Ayse Kulin kitaplarini okuma arzusu var içimde:)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...