sensiz dünyayı görmüş olsam

Yazsam faydası yok, yazmasam gönül razı değil...

Bavulumu toplamaya üç buçuk hafta kaldı. Herkes yaz tatilinden dönerken biz gideceğiz. Gitmesine gideceğiz  de yazın son damlalarını, huzuru yakalayabilecek miyiz o da ayrı bir merak konusu. Hem aynı zamanda bayram dedik, o kadar büyükanne babalarımız var Allah uzun ömür versin, sağlık sıhhat versin, sırf onlar mutlu olsun diye, yüzleri gülsün diye ellerini öpmeye gidelim dedik. Yoksa ben kolay kolay gitmezdim oralara. Sırf kendimi düşünen biri olsaydım eğer, bugün bulunduğum noktadan bambaşka bir yerde olurdum zaten. Ama benim gördüklerim, bildiklerim, yaşadıklarım ve genetiğim başka. Ben aynı anda bir sürü şeyi isterim. Sevdiğim sayılı kişiler uğruna hoşlanmadığım onlarca kişiye de sabredebilirim. Ortamlar oluyor beni boğan, kelimeler uçuşuyor beni yoran. Onlardan kaçmak kolay ama şu önsezilerim yok mu benim, en kötüsü onlar işte. İnsan kendinden korkar mı? Ben korkuyorum artık. Düşüncelerimden, rüyalarımdan, hatta bazen hayallerimden. Söylemiş olduğum sözlerden de korkuyorum, çünkü bu aralar ne söylediysem, hepsini tek tek yutmakla meşgulüm. Ağzımdan çıkanlar hayırlı bir dua olsaymış eğer, kabul olurmuş. Şimdi sarfettiğim kelimeleri yutuyorum. Boğazımdan zor geçiyor, midemde kramplara neden oluyor, bildiğin kalp sancısı. Söz gümüşse sükut altındır demişler de ben anca farkına varmışım. Herkese herşeye laf yetiştireyim derken bir de görüyorum ağzımdan çıkan kelimeler şimdi ruhumu hırpalıyor. Ne çok konuşmuşum, ne boş konuşmuşum şimdiye kadar. Tek bir kaçış yolum varsa o da duadır diye düşünüyorum. 

*****

Dedi ki,

sen gezmiş görmüşsün oraları, istemezsin bir daha görmeyi belki...

Cevap verdi,

A benim uğur böcüğüm, ben görmüş olabilirim ama sen yoktun, yani ben tam görememişim!

Sensiz dünyayı görmüş olsam, bir gözüm kör bakmış olurum, a benim iki gözüm!

Resim:

Osman Hamdi Bey

"Leylak toplayan kız"