NE OLURSAN OL YİNE GEL diyen sözlerin gücü

Gel, gel, ne olursan ol yine gel,

İster kafir, ister mecusi, ister puta tapan ol yine gel,

Bizim dergâhımız,

ümitsizlik dergâhı değildir,

Yüz kere tövbeni bozmuş olsan da yine gel...

Geçen Pazar hayatımın belki de en şaşırtıcı, en sarsıcı, en etkileyici ibadetine şahit oldum. Bizim kızlarla toplaşıp Zürich'in hatta belki de İsviçre'nin en hoşgörü sahibi kilisesine gittik. Kilise nasıl hoşgörülü olur ki, diye sorarsanız: Oluyormuş... öyle bir hoşgörü ki, her dinin ibadetine açık bir kilise.

Hayatımda gördüğüm ilk semazanler miydi o gün gördüklerim? Tabiki hayır fakat hayatımda gördüğüm ilk teferruatlı sem'âydı. Oradaki bayanın da üstüne basa basa söylediği "gösteri" değil şu anda burada yapılan, baştan sona bir ibadet. Tüylerim diken diken gözlerim dolu dolu izledim doğrusunu söylemek gerekirse. Ve nasıl duygulandım anlatamam.

Şeyh ve semazenler... çekilen zikirler ve okunan Kur'an ayetleri beni her zamankinden daha farklı etkiledi, içime işledi, çünkü bunlar bir kilise de yapılıyordu, çünkü bunu yapanların bir kısmı İsviçreliydi, ve bizler buna ilk defa bu şekliyle ummadığımız bir yerde şahit olduk. Hepimiz bir gösteri izleyeceğiz (ramazan şenliklerinde, turist eğlendirme aktivitelerinde yapıldığı gibi) zannettik.

Gönül daha fazlasını anlatmak istiyor ama kelimelerim yetmiyor, yaşamak lazım bunu.

Mübarek insan Mevlânâ'nın yukarıda yazdığım, güzel, davetkâr sözleri olmasaydı...

O bu denli hoşgörülü olmasaydı,

Bizler de böyle bir hoşgörü ile karşılaşmazdık buna eminim!

Ayrıca Sem'a nın sonunda, çay, kahve, börek, çörek, kek, salata ikramı vardı...

ve orada çok tatlı bir İsviçre'li bayan dediki:

Biz bu tür ikramları siz Türk'lerden öğrendik!

Arkadaşımın yorumu: Zeynep bunu da duydum ya, artık gözlerim açık gitmez!

=)

NOT: O günden fotoğrafım yok çünkü fotoğraf çekmek yasaktı ki en doğrusu da bu bence. Görseller: GugL