Coştum bugün bir post daha

Neler mi yapıyorum?

Bir kitabı bitirmek bu kadar vaktimi almamıştı epeydir. E tabi her yere koşturursan her şeye fırsat bulamazsın.
Karar verdim, ben Ayşe Kulin'in kitaplarına bayılıyorum. Birbirinden farklı hikayeler, birbirinden farklı karakterlerler, hangi konuda olursa olsun büyük bir ustalıkla yazdığını düşünüyorum.
Fakat bu kitap bana bir numara büyük geldi. Hikaye güzel olmasına çok güzel ama arada sık sık eski Türkçeden terimler bulunuyor ve ben ki yeni Türkçe'ye anca alışmış biri olarak o kelimelerin ne anlama geldiğini düşünmekten bir türlü hikayenin akıcılığına ulaşamadım. Gerçi şimdi alıştım, önemli olan konuyu anlamak, detaylarda takılı kalmamak. Olaylar şu anda baya baya sürüklemeye başladı beni. Mehpare çocuğunu doğuracak mı, Kemal sağ salim geri dönecek mi? Behice hanım da hamile. Kızları nasıl bir tepki gösterecek acaba? Türkiye işgalden kurtulurken kimleri feda edecek... Azra hanım'a ne olacak?

Merak ediyorum, okumayı hızlandırmam lazım.

Bu aralar her yere yetişme çabasındayım. Uzun zamandır bitirmeyi hedeflediğim fakat bir türlü fırsat bulamadığım 1000 parçalı Puzzle'ım hüzünlü bir şekilde bitirilmeyi bekliyor.
Daha önce heves edip (hiç işimiz gücümüz yokmuş heralde) 3000 parçalı bir Puzzle almıştık. 4 ayda bitirdik, ben Puzzle yapmayı çok sevdiğim halde bitirinceye kadar çeşitli bunalımlar geçirdim ve sonrasında aman Puzzle mı tövbeler olsun dedim. Dedim demesine de bakın hiç sözümde durmuş muyum. Anladım ki bu da bir tür hastalık. Anne Geddes resimlerine hayran biri olarak 500 parçalı bebişli Puzzle almıştım. Bu da bir hafta dayanmadı bitti. Hevesimi tam alamayınca kalktım bunu aldım. Kaplanlı falan çok hoşuma gitti, gece de parlıyor.
Kaç ay oldu bu Puzzle'a başlayalı, kaç kişinin eli değdi (ortalıkta durursa tabi değer) Şimdi ise kaç parça eksik acaba merakıyla devam ediyorum. Bakalım bitirmek ne zamana nasip olacak ve kaç parça eksik çıkacak. Bu bitince ne alacağıma karar verdim bile. Uslanmam ben biliyorum.