26 Ağustos 2015

Bern'de geçen günümüzün özeti



Bi dünya hikayemiz var anlatacabilecegim ama en iyisi mi en son hikayemizden bahsedeyim. özlüyorum blogumu, blog gezmelerini, tamamen de gariban öksüz birakmak istemiyorum. Ara ara yazmaya calisiyorum. Gönül isterdi ki, ben de düzenli olarak bebisimle eglenceli hikayelerimizi paylasayim, düzenli olarak tecrübelerimden bahsedeyim amma velakin o zamani ayirmiyorum malesef ve kendimi bu konuda pek yetenekli görmüyorum. En azindan kapali bir blogda, kizima tuttugum günlüge yetismeye calisiyorum. O da bisey.

Havalarin da pek nefis olmasi nedeniyle biz hala Türkiye tatili sonrasi rutin ritmimizi bulamadik ve güzel havalari degerlendirme pesindeyiz. Melda yemek yemeye basladigindan beri kendimi sadece yemek pisirmek icin dünyaya gelmisim gibi hissetmeye basladim. Ay su saglikli, bu sagliksiz, bu hafta ne kadar balik yedi, ne kadar et yedi, meyve yedi mi, sebze yedi mi telasindayim. Acayip seçici bir bücürle ugrasiyorum, tam bir gurme oldu cikti kendisi basima :) yemedigi seylerde de israrci olmuyorum tabi ki. Az yesin varsin ama yedigi sey en azindan saglikli olsun düsüncesindeyim.

Bu arada, babamiz, Melda kusumuz dogmadan önce okula baslamisti ve bir kac ay önce sinavlari basariyla tamamlamasina ragmen diploma töreni Augustosa sarkti. Bu vesileyle, gitmekten her zaman keyif aldigim isvicrenin baskenti Bern'e gittik, ama bu defa kizimizla. Esim adina cok mutluyum ve gurur duyuyorum kendisiyle, insallah yolu açik olur, rabbim herseyi gönlüne göre verir.

Tören'e saatler kala vardik Bern'e. Yolculuk Meldanin ögle uykusuna denk geldigi icin, bi süre o uyurken dolastik sokaklarda. Hava da mis gibi olunca kendimizi resmen tatilde gibi hissettik. Derken bir kafede oturup kahvelerimizi icerken kizim uyandi ve o da güzel havanin tadini cikarma firsati buldu. Saga sola kosturarak tabi ki. 

Diploma töreni sirasinda ben bu kizla ne yaparim diye icim icimi kemirirken Melda orada herkesin ilgi odagi oldu ve gayet sakindi, sakin olmasinin bir sebebi de, orada baska bir kücük bebegin bulunmasiydi. Ara ara bebek sevmeye gitti geldi :) Sikildigi anlarda disari ciktik, koridorlarda dolastik, derken bir sekilde atlattik o 2 saatlik töreni. 

Tören sonrasi aperitif filan derken aksam yemegi vakti geldi, Melda'nin da pizzayi sevdigini bildigim icin parlamento binasinin karsindaki sokakta bir sürü restoran var, onlardan birinde pizzalarimizi yedik. Karnimizi doyurduktan sonra fazla oyalanmadan evin yolunu tumaya karar verdik cünkü Melda'nin uyku saati yaklasmaktaydi. 22.40 gibi anca eve vardik. 

Böyle anlatirken Melda hep cok sakin ve usluymus gibi görünsede, pesinde kosturmakla gecti günümüz ve eve geldigimizde artik ayaklarim tutmuyordu yani :)

Güzel havalarda parklar bahceler ve sokaklarda baska cocuklarin olmasi gercekten cok güzel. Her ani degerlendirmek lazim.

Simdilik bizden bu kadar! 






Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...