Bunlar son deniz manzaralarım. Biliyorum, bu hazan mevsiminde bir dolu deniz fotoğrafıyla bunalttım ama yıl içinde, buz gibi havalarda, bir dahaki yaz tatiline kadar bunlarla avunacağım, bunlarla içimi ısıtacağım :) Bu yüzden sıktıysam affola.
Çıralı'ya gitmeden önce sık sık televizyonda duymaya başlamıştım adını. Likya yolunu ve Likya yolu üzerindeki yerleri. Koruma altında olan Caretta Carettaların üreme alanıymış, ve bu, denizinin, sahilinin temiz olduğunun en önemli göstergesi.
Bu aylar yumurtaların çatlama aylarıymış aslında ama biz her ne kadar dikkatlice etrafı gözledikse de bir şey göremedik. O minik kaplumbağaların yumurtalarından çıkıp, denize varışına tanıklık edebilmek başlı başına bir mucize zaten.
Çıralı genelde genç kampçıların ve sırt çantalı tatilcilerin tercih ettiği bir yermiş. Biz aşağıdaki gibi etrafta tavukların gıdakladığı, horozların öttüğü bir köy evinde kaldık. Ortam güzeldi, çok beğenmiştim ama pansiyon sahipleri pek içime sinmemişti. Bir geceliğine kaldığımız yerde bunun pek bir önemi yoktu.
Ertesi sabah yaklaşık 800 metrelik bir dağ yolunu tırmanarak Yanartaşlara çıktık. Çık çık bitmiyor o merdivenler ve bizi ne beklediğini de tam olarak kestiremiyoruz.
Yolun sonlarına doğru yaklaşmışız, karşıdan bir aile geliyor, bir de afacan çocukları var, durmadan "sakın gelmeyin" diyor. Önce dinlemedim pek, ısrarla tekrarlayınca baktım çocuğa, bize mi diyorsun? dedim =) o da evet cevabını verdi - neden? diye sordum - çünkü yılan var, diye bizi uyardı =) bu yılan muhabbetini yol boyunca inen başka kişilerden de duymuştum. Çocuğa verdiğim cevap: iyi ya işte, ne güzel ızgara yapar yeriz, şeklinde olsa da şu aşağıda çekilen fotoğraflarda öteki elimde koca bir taş vardı, ne olur ne olmaz ! =)
Hiç sönmeyen ateş fotoğraflarda fazla belli olmuyor... bir sürü farklı noktada taşların arasından süzülen alevler vardı.
En çok üzüldüğüm şeyse etraftaki pet şişeler, pişirilen sucukların paketleri...
Pisliğini çöp kutularına atmayı bilmeyen değil tatile sokağa bile çıkmasın bence, bu konuda çok hassasım gerçekten, doğada çöp görünce içim acıyor resmen.
Çıralıdan bu kadar...