çocuklarla sokakta ne kadar cok vakit geçirirsek ben o kadar mutlu oluyorum desem? Ancak açik havada atabiliyorlar enerjilerini ve çocuklarin sayesinde biz de disari cikmis oluyoruz, yoksa evde is güç derken tikilip kalicaz. Keskeleri sevmeyiz ama ben yine de keske Melda kuzenlerine bi tik daha yakin olabilseydi diyorum ve sonra buna da sükür deyip avutuyorum kendimi.
Evin içinde oyalayacak seyler arasam da, bazı aktiviteler için çok küçük veya hiç ilgisini çekmiyor. Ya da sürekli başında durmak gerekiyor, hal böyle olunca benim diğer işler icin zamanim git gide daraliyor haliyle bu da bende stres hali yaratiyor dogal olarak. Sürekli yaptigi seyler vardi mesela kagida biseyler çizmek gibi ama onlardan da bikti. Bazen koyuyorum önüne enteresan seyleri, makarnaydi, kavanozdu, dagitmasina da izin veriyorum ama çabuk sikiliyor. Televizyon seyretmeyi, özellikle Pepee'yi cok seviyor ama ben bunu olabildigince sinirlamak istiyorum ve bunun icinde müthis çaba harcamam gerekiyor.
Kimi zaman ellerini yikamasi icin yolluyorum lavaboya, sabunuydu oydu buydu derken orada da vakit gecirmesine izin veriyorum çünkü suyla oynamayi hangi cocuk sevmez ki dimi.
Yagmur yagmadigi sürece, en güzeli çek kapiyi at kendini sokaga.
En güzeli.
4 yorum:
Biz yagmur yaginca da atiyoruz kendimizi sokaga; yagmur botlari ve puddle suit ile :) gercekten enerjilerini baska turlu atmalari zor oluyor.
Ne güzel! ben ona henüz cesaret edemiyorum ama biraz daha büyüsün belki biz de deniriz yagmurla camurla eglenmeyi :)
Melda 2 yasina girmek uzere sanirim, benim kizimda 20aylik. Ingiltere'de yasayinca malum yagmur engel degil hayatin bir parcasi oluyor :)
Simdi anlasildi :)
ne güzel!! :)
alistirmak lazim aslinda, burada da cok yagmur yagiyor. sevgiler!!!
Yorum Gönder