yogun yogun yogun ama mutlu

Baya tempolu bir hayata geçiş yaptım spora başlamakla birlikte. Yaklaşık bir aydır hiç aksatmadan haftada en az 3 saat devam ettim. Hala çok severek ve isteyerek gidiyorum (hayret =)), stres atıyorum. En azından iki değişik insan yüzü gördüğüm için mutluyum, evde tembel tembel oturmadığım için mutluyum. Evde tembel tembel oturmak derken, sağlığıma yararlı bir şeyler yapamayacağım belli en azından. Hayat; eve gel - mutfağa gir - yemek yap - mutfağı topla - evi topla - çamaşır yıka'lardan ibaret olacak ki öylesi daha yorucu oluyor ve bunaltıcı oluyor.

Paylaşmak istediğim bir sürü şey var mor koltuklar, mor dekorasyonlar haricinde. Ama bir türlü vakit ayırıp ta yapmak istediklerimi yapamıyorum.

Bakalım artık, belki bugün bir şeylerin ucundan tutarım =) Başlarım sevdiğim sevindiğim kareleri paylaşmaya.

Hayat nasıl birşey yahu... sular seller gibi nasıl da akıp gidiyor? Hayret vallahi....

Son zamanlarda ölmeden önce yapılması gereken bilmem kaç şey geyikleri dönüyor. Sanırım bunu ben de bir düşünmem lazım. Ne veya neler yapmak istiyorum acaba?